Kleje do glazury
Stara tradycyjna metoda układania płytek na zaprawie cementowej, wykonywanej bezpośrednio na placu budowy, jest coraz rzadziej stosowana - ze względu na nowe rodzaje podłoża (płyty gipsowo-kartonowe, bloczki gipsowe itp.) oraz różnorodność płytek ceramicznych, dostępnych na rynku (większe wymiary) przestała ona spełniać swoje zadania. Gotowa, odpowiednio dobrana zaprawa klejowa, zapewnia dobre połączenie płytek z podłożem, a równocześnie, zapewnia dostosowaną do podłoża elastyczność.
Przy wyborze odpowiedniego kleju do glazury należy kierować
się następującymi względami:
- rodzajem podłoża - musi być dobrana odpowiednia elastyczność kleju,
 - rodzajem płytek ceramicznych - inne kleje stosuje się do zwykłych płytek ściennych, a inne do podłogowych płytek gresowych, istotną rolę odgrywa także wymiar płytki,
 - stanem podłoża -jeżeli występują duże nierówności musi być zastosowany klej, który ma odpowiednią zalecaną grubość warstwy minimalną i maksymalną,
 - czasem, po którym położona glazura ma być gotowa do eksploatacji - jeżeli jest on krótki, wtedy stosuje się kleje szybkowiążące,
 - warunkami eksploatacji -w miejscach narażonych na działanie podwyższonej temperatury mogą następować odkształcenia termiczne płytek - powinno się w tych miejscach stosować kleje elastyczne.
 
Kleje elastyczne powinno się stosować przy układaniu płytek ceramicznych na płytach gipsowo-kartonowych, ścianach żelbetowych, z bloczków z betonu komórkowego, żużlobetonu, na starych posadzkach, przy ogrzewaniu podłogowym.
Kleje do glazury w zależności od składu i sposobu przygotowania dzieli się na:
- klejowe zaprawy cementowe, które rozrabia się z użyciem wody - sztywne i elastyczne,
 - klejowe zaprawy cementowe, które rozrabia się z użyciem płynu uelastyczniającego,
 - kleje jednoskładnikowe - dostępne w handlu w postaci gotowych past, są one elastyczne,
 - kleje dwuskładnikowe - są to np. kleje epoksydowe i poliuretanowe, przed użyciem łączy się zawartość z dwóch opakowań - mogą być sztywne lub elastyczne.
 
Podczas układania płytek należy trzymać się bardzo ściśle instrukcji, jaka jest do nich dołączona:
- temperatura otoczenia musi być w granicach +5 - +25°C,
 - ilość wody dodana do suchej mieszanki nie może odbiegać od tej, która zawarta jest w instrukcji -większa ilość dodanej wody obniża wytrzymałość kleju,
 - ilość kleju naniesiona na płytkę - musi pokrywać 70% powierzchni płytki,
 - spoinowanie może być wykonywane po czasie określonym w instrukcji,
 - eksploatacja - czas, po którym okładzina jest gotowa do użytkowania, określony jest przez producenta na opakowaniu kleju.